پرسه در باد
کنارم چه آروم
تو چشماتو بستی
تو عمق سکوتی
چه خوبه که هستی
تو اردیبهشتی
پر از عطر نابی
جهانم چه زیباست
کنارم که خوابینه ماهی ،نه مهتاب
خود آسمونی
تو بارون نم نم
تو رنگین کمونی
تو عطر نفسهات
مث سبزه زاره
تو خندت شروع
صدای بهاره
من از شکل خورشید
یه رویا می ساختم
که تو غربت شبچشاتو شناختم
تو رویا رو از من
گرفتی چه آسون
تو عشق آفریدی
تو قلب دوتامون
کنارم کسیه
که دنیامو برده
گرفته غماموبه رویا سپرده
تو سرمای پاییز
خود آفتابه
جهان غرق نوره
کنارم که خوابه
نوشته شده در چهارشنبه 94/2/30ساعت
4:47 عصر توسط سودابه سراوانی نظرات ( ) |
Design By : Pichak |